بلندگوها به این شکل هستند:
1. هنگام ضبط ، صداها و فرکانس های مختلف ، ارتعاشات را از طریق هوا به دستگاه ضبط منتقل می کنند ، که باعث ایجاد تغییرات مربوط به جریان الکتریکی پس از لرزش می شود. دستگاه ضبط فقط باید این جریان ها را ضبط کند.
2. هنگام پخش ، برق به دستگاه پخش منتقل می شود و داده های جاری باعث لرزش متناظر دستگاه پخش می شوند ، بنابراین صدا احیا می شود. در کل فرآیند ، دستگاه ضبط و پخش نشان می دهد که نمی داند چه اتفاقی افتاده است ، بلکه تنها مسئولیت انتقال اطلاعات را بر عهده دارد. در مورد اصل ، بلندگو می تواند فرکانس های مختلفی را تولید کند ، دامنه ارتعاشات مختلف ، دامنه تعیین میزان صدا ، فرکانس تعیین تایم ، کیفیت و غیره را نشان می دهد.
برای درک اینکه چرا بلندگوها انواع مختلف صدا را ایجاد می کنند ، باید درک کنید که چه نوع صدایی ایجاد می کند. برای مثال ، زمزمه کردن در کلاس و فریاد زدن در شوک باید صداهای کاملاً متفاوتی باشد. البته صدای گونگ و طبل بسیار متفاوت است.
بیشتر صداهایی که در زندگی ما می شنویم توسط تنهای خالص و فرکانسهای مختلف متنوع شده است.
تفاوت اصلی بین این صداها تفاوت در ترکیب است. به عنوان مثال ، کسانی که اجزای صوتی با فرکانس پایین تر دارند ، احساس کامل بودن ، پر بودن و قدرت (مانند صدای طبل) را به افراد می دهند. کسانی که صداهای با فرکانس بالاتر دارند ممکن است روشن تر ، سبک تر ، واضح تر و غیره به نظر برسند.
برخی از نمونه ها فقط برای درک حس افراطی هستند. بنابراین هنگامی که بلندگو دوباره صدا را تکرار کند ، تا زمانی که بتواند قطعات صوتی را که باید در هر صدا وجود داشته باشد ، به عقب برگرداند ، می تواند انواع صداها را بازیابی کند
